موسیقی عصر تیموری، با تکیه بر نگارهها و روایات تاریخی
از نظر نیچه، بازگشت مطلق به حواس میتواند باعث رهایی از این خطا شود زیرا حواس فقط شدن را میبینند. در اینجا، شدن همان ستیزه و جنگ مداوم میان اضداد است که آناکسیمندر برای گریز از این جهانِ «شدن» به نامتناهی (آپایرون) پناه میبرد. این سه متفکر، همگی جهان شدن را طرد کرده و به چیز دیگری پناه بردهاند: آناکسیمندر به آپایرون و کانت به نومن. نیچه تاریخ این رخداد را به بهترین وجه ترسیم کرده است و باور به ثبات مفهومی، باور به خاستگاه و باور به شیء فینفسه را در فلسفه باستان پی میگیرد و تمام اینها را در مفهوم هستی مییابد. بنابراین، نیچه با نظر به شوپنهاور و کانت میگوید: «آناکسیمندر دیگر با مسئله خاستگاه جهان، به شیوهای صرفاً فیزیکی مواجه نبود. در این دیدگاهِ اخلاقی که مورد انتقاد نیچه است، جهانِ تضادها و شدن، شر است و بنابراین، این متفکران به جایی دیگر در فراسوی جهان به عنوان مکانِ امر خیر متوسل شدهاند.
اگر «کلینت ایست وود» در فیلمهایش تیرانداز ماهری است که اسبسواری را خوب میداند، خوش تیپ است و دخترک قصه دائماً عاشق او میشود و با یک حرکت، سیگار را از این گوشه لب به گوشه دیگر میفرستد، در فیلمهای دیوید کراننبرگ «شخصیتهای فیلم، آدمهای پوچی متعلق به جهان پوچ دور و برشان هستند که با تلاشی رقتبار و تراژیک میخواهند از این جهان به در آیند و به جهان انسانها بروند ولی در نهایت ناتوان از این کار، دچار استحاله میشوند و میمیرند. شما نامها را طوری برای چیزها در نظر میگیرید که انگار آن نامها دائماً و از درون متعلق به آن چیزهاست. موجوداتی که خوب نمیدیدند نسبت به آنها که چیزها را به مثابه هنر موسيقي ی ابدی میدیدند برتری داشتند» (نیچه، 1377: الف 182). نیچه که در اینجا به وضوح متاثر از داروین و نظریه تکامل است، علت استیلا یافتنِ باور به هستی را ضعف در موجوداتی میداند که شدن را میدیدند، دقیقاً همانطور که وی استیلای فرزانگی سقراطی را ناشی از ضعف تمدن آتنی میدانست. در این متن، نیچه مسئله هستی و شدن را در آناکسیمندر، هراکلیتوس و پارمنیدس بررسی میکند. پاسخ نیچه این است که باید از باور به هر چیز ازلی و ابدی خلاص شد و پذیرفت که همهچیز همواره در حال شدن است.
نخستین و مهمترین آنها دکتر دره، استاد خودش است. اطلاعات با سرعت به اطلاع کاربران ر هنر موسيقي ه و توسط آنها پردازش و ارسال میشوند. وی ضمنا سه آلبوم با گروه راک نوپورناگرافرز New Pornographers بیرون داده است. اگر بخواهیم گونهای دیگر یا نمونهای نزدیک به این شیوه را بشناسیم، میتوانیم به یکی از هنر موسيقي های شعری معاصر اشاره کنیم که همان شعر دیداری یا تصویری است. این دو پاره کردن جهان، امری اخلاقی است، زیرا اخلاق با ثنویت سروکار دارد بدین معنا که جهان را به دو بخش خیر و شر تقسیم میکند. البته منظور از اخلاق در اینجا Morality است نه Ethical، یا به زبان آلمانی Moralitat است نه Sittlichkeit، زیرا کار خود نیچه در قلمرو امر اخلاقی به معنای Sittlichkeit قرار دارد. یکی نداشتن حسِ تاریخی است و نفرتشان از ایده شوند و مصرمآبی شان. اما فلسفه تاریخی نشان میدهد که همه چیز، از ذات انسان تا ذات حقیقت، تاریخی دارند و بنابراین ازلی و ابدی نیستند. او به ویژه در «فلسفه در عصر تراژیک یونان» شدن را در تقابل با بودن (هستی) قرار میدهد. «میپر هنر موسيقي خصلتهای ویژه فیلسوفان کدامند؟ احترام و رفاهی که برای هنرمندان در عصر سلطان حسین بایقرا به ویژه موسیقیدانان و نگارگران پیش آمد، سبب ترقی شگفتانگیزی در این دو حوزۀ هنری شد؛ بهنحویکه نگارگری در دل خود تا حدودی آینهای برای نمایاندن و انعکاس هنر موسیقی،آنهمبهدستنگارگرانتوانمندیچونروحاللهمیرکوکمالالدینبهزادشد.
در سپتامبر 2004، او در مراسم اهدای جوایز موسیقی جهانی در ادای احترام به دوست دیرینه کلایو دیویس، اجرای غافلگیرکنندهای داشت . متولیان برگزاری جوایز گرمی که هرساله برای تقدیر از دستاوردهای برجسته در صنعت موسیقی به هنرمندان برگزیده اهدا میشود، از تاخیر در برگزاری شصتوسومین دوره اعطای این جوایز به دلیل تداوم بحران شیوع کرونا خبر دادند. فعالان عرصۀ رسانه از جمله مترجمان تلاش میکنند از بین واژههای مختلفی که میشود برای انتقال معنا بهکار گرفت از واژههای جایگزین استفاده کنند تا به اهداف رسانهای خود برسند. در بین داستانهای مطالعه شده، فرهاد جعفری تا حدود زیادی تحت تأثیر فرهنگ غربی است، حتی سبک نویسنده در روایتپردازی داستانش، کپی «ناتور دشت» است. این آلبوم به یک موفقیت بین المللی تبدیل شده بود، تنها در ایالات متحده گواهی 13 × پلاتین (الماس) را دریافت کرد و 22 میلیون نسخه در سراسر جهان فروخته است. آنچه در بالا آمد نمونههایی از بروز فرهنگ غربی از دریچه زبان در داستاننویسی برخی نویسندگان امروز ایران است. نخست یک خطای حسی: حواس ما نمیتوانند ببینند که همه چیز در حال تغییر است و این داده غلط را به ما میدهند که برخی چیزها ثابتند.