جایگاه شفایی در سبک هندی
در این پاراگرافها او، هم به عنوان کسی که مقدر شده تا اسرائیل را حفظ نماید و عملیات مشخصی را از طرف خدای اسرائیل (اشعیای ثانی) برای آن به انجام رساند و هم به عنوان شخصی که فرمان و قانونش پایه و اساسی شد برای برگشت به زایون و برپاسازی معبد ویران شدهٔ عزرا، ظاهر شدهاست. پس از آنکه امپراتوریهای نو بابلی و ماد که آشور را تسخیر و ویران کرده بودند و در قرن ششم پیش از میلاد توسط امپراتوری هخامنشی فتح شدند، کوروش کبیر پادشاه هخامنشی به آشوریها اجازه داد تا معبد باستانی در آسور را که به آن اختصاص داده شده بود، بازسازی کنند. 4- این خبر با ادعای طرفداران این دیدگاه، یعنی عدم درخواست عذاب و عدم وقوع آن در تباین است؛ پس این قبیل اخبار نمیتوانند این دیدگاه را تقویت کنند و برای عذاب واقع، باید محل دیگری را جستوجو نمود. در این کتاب نویسنده به نقد باب و بهاییت و حمایت انگلیسیها در تسریع رشد فرقه بابیت میپردازد؛ همچنین سوءقصد به ناصرالدینشاه و قلعوقمعشدن تمام بابیها، ضعف و خرافهپرستیهای این فرقه و اشخاص را بهصورت منطقی و کاملاً درست نقد و بررسی میکند (اعتضادالسلطنه، 1362: 193). علاوهبر آثاری که تا اینجا از شاهزاده اعتضادالسلطنه نام برده شد، وی تألیفات دیگری دارد که میتوان در زمره تواریخ محلی به شمار آورد؛ از جمله این آثار، سفرنامه لاریجان، سفرنامه مازندران، جغرافیای محال مازندران و تاریخ وقایع و سوانح افغانستان است.
ظهور صفیالدین ارموی (603-693ه.ق) به عنوان یکی از مشاهیر موسیقی ایران و تألیف آثاری چون ایقاع، کتاب الموسیقی و الادوار نشاندهنده شرایط مناسبی است که برای رشد و شکوفایی موسیقی در این عصر فراهم شده است. البته که این دستهبندیها که با تعیین دقیق سال صورت گرفتهاند قطعی نیستند و مثلاً در همین دوره کم نبودهاند آهنگسازانی که به موسیقی باروک علاقه داشتهاند. دانته (Dante) کاراکتری به شدت عجیب و در عین حال ماورا الطبیعه بوده که نه تنها قادر است زمان را نگه دارد، بلکه از دریافت ضربات کشنده سالم مانده و در مقابل مشت شیطانی با جثهای صد برابر خودش، ایستادگی کرده است. آیندگان فراموش نکردند که کوروش هیچکدام از سه فرمانروا، نه آستیاگ، نه کرزوس و نه نبونعید را نکشت، بلکه به تبعید آنها بسنده کرد و حتی برای آنها زندگی شاهانهای فراهم آورد. لوییس گری عقیده دارد که کوروش دقیقاً پیرو آئین ایرانیان باستان قبل از گاتاهای زرتشت و بازماندهٔ آن در اوستای جدید بود و خدایانی که مورد تکریم کوروش بودند، با اهورامزدا، میترا، آذر و آناهیتا، قابل تطبیق هستند. در کنار اینها، صامت «د» که پیشتر گفته شد تداعیکنندة مفهوم درد و رنج است، در سراسر شعر به گوش میرسد. «به نظر میرسد کوروش به سنت و ادیان سرزمینهای فتح شده احترام میگذاشت.
در تورات واژه عبری «ماشیاح» به مفهوم مسیح یا منجی، تنها برای کوروش بزرگ استفاده شده و از او دستکم ۲۳ بار، و با احترام زیاد یاد شدهاست. او با آرمانگرایی و با استعانت از آیین مهر بر آن بود که به مشروعیت دست یابد و در پی ر آکادمي ژرف انديش ن به آن چیزی بود که در مهریشت نویدش داده شده بود؛ در سرزمین ایران آرامش، نعمت و برکت به وجود آورد و دشواریها را چاره سازد و سعادت و پیروزی و رفاه را برای مردم به ارمغان آورد. تحصیلات و اساتید شیخ علیاکبر الهیان دروس مقدمات ادبیات عرب و فارسی را قزوین در نزد پدر بزرگوار و دانشمندش آموخت و در محضر درس دیگر اساتید آن حوزه حضور یافت. یکی از شناختهشدهترین آثار ایرانی که در خارج از کشور به نمایش گذاشته شده است ساختمان مجسمهای به شکل چهار طاقی است که در آن تندیس 4 تن از برجستهترین دانشمندان ایرانی ساخته شده است. 3. اردشیرنامه: اثری از شاعر فارسیهود شاهین شیرازی (اواخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم میلادی) است.
2. دانیالنامه: اثری به نظم از شاعر فارسیهود، خواجه بخارایی (قرن هفدهم میلادی) که نسخ معدودی از آن در دست است. کوروش برای یهودیان، به صورت چهره برجستهای در نوشتههای آنها، از کتاب اشعیا تا تلمود و از میدراش تا متون فارسیهود، باقی ماندهاست. در عزرانامه، کوروش به صورت شخصیت خدایی و در قامت یک پیامبر و شاه اسرائیل توصیف شدهاست. کسنوفون در کورش نامه او را حکمرانی آرمانی و ایدئال توصیف میکند». در تلمود، یزدگرد یکم ساسانی را به سبب خوشرفتاری اش، «کوروش نو» میخواندند. در حالی که یک سند کلیسایی نستوری مورخ ۵۴۴، خسرو یکم را «کوروش نو» نامیدهاست. داندامایف میگوید «کوروش محبوبترین شاه پارس و بنیانگذار یک امپراتوری جهانی بود». چرم و BDSM به عنوان دو بخش از یک کل دیده می شوند. صفا، ۱۳۷۳ج۵، بخش ۱، 120).ظاهرا خان احمد خود نیز شعر می سرود و "احمد" تخلص می کرد (آذربیگدلی،1338 بخش ۲، ۸۴۳). امیدهای پیغمبر به وضوح در بخش ۴۵:۱-۱۳ بیان شدهاند. این نبوت همانطور که قبل از این اتفاق تحویل شد، احساسات و امیدهای پیامبر را که منتظر تسخیر بابل و تنبیه آن است، نمایان میکند.